شاهکار سربازان اتحاد جماهیر شوروی در التیگن آغاز آزادسازی کریمه بود و کلمات افتخارآمیز "Tierra del Fuego" نمادی از شجاعت و شکوه بی نظیر شد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
التیگن ، ترجمه شده از تاتار کریمه - "سرزمین قهرمانان" ، نام خود را کاملا توجیه کرد. یک قطعه کوچک زمین ، یک سر پل با سه کیلومتر طول جبهه و یک و نیم کیلومتر عمق ، به محلی برای تجلی قهرمانانه جمعی سربازان شوروی تبدیل شد. در پاییز سال 1943 ، وضعیت مطلوبی برای اخراج مهاجمان فاشیست آلمانی از خاک شبه جزیره کریمه ایجاد شد. در این زمان ، شبه جزیره تامان و پره كوپ ایستموس به طور كامل از وجود دشمن پاك شدند. از ورود زمینی نیروهای نظامی فاشیست آلمان در کریمه جلوگیری شد. ستاد فرماندهی عالی عالی تصمیم گرفت که از شمال و شرق به گروه کریمه حمله کند. به جبهه قفقاز شمالی دستور داده شد تا از تنگه کرچ عبور کند. این عملیات کرچ-التیگن نامگذاری شد. برنامه آن برای فرود همزمان نیروی اصلی فرود در شمال کرچ و فرود کمکی در جهت التیگن در جنوب کرچ پیش بینی شده بود. در اولین پرتاب هر دو فرود ، گردان های نیروی دریایی ناوگان دریای سیاه به راهپیمایی پرداختند. قرار بود فرود التیگن بندر كامیش-برون را تصرف كند ، لشكر 117 سپاه پاسداران را به آنجا ببرد و همراه با لشكرهای فرود اصلی ، شبه جزیره كرچ را آزاد كند.
گام 2
در روز فرود در تاریخ 1 نوامبر ، دریا طوفانی ، ماسه های شن و آتش دشمن مانع از نزدیک شدن مستقیم هواپیمای فرود به ساحل شد. سربازان در زمان های 100-150 متری از ساحل با چتر نجات به درون آب می زدند. چتربازان برای رسیدن به ساحل مجبور شدند کیسه های دوفل ، جیره های خشک و غالباً چکمه های خود را پرتاب کنند و فقط سلاح و مهمات باقی بماند. فرود در زیر آتش شدید دشمن صورت گرفت. در شب اول ، حدود سه هزار نفر در ساحل فرود آمدند ، از دست دادن پرسنل به یک و نیم هزار جنگنده رسید. طی دو روز آینده ، حدود چهار هزار سرباز دیگر ، 11 قبضه اسلحه ، حدود 40 تن انواع محموله موفق به نشستن بر روی سر پل شدند. سر پل تصرف شده توسط آتش دشمن از ساحل مورد اصابت گلوله قرار گرفت و مورد حملات مداوم هوا و گلوله باران توپ های کشتی های دشمن قرار گرفت.
سر پل "Tierra del Fuego" نام داشت که کاملاً منعکس کننده وضعیت محل فرود بود. اولین پله فرود اصلی در اواخر 3 نوامبر با موفقیت در شمال کرچ فرود آمد. سپس کشتی های ناوگان نظامی آزوف یک گذرگاه ایجاد کردند که به طور مداوم تقویت کننده ها ، سلاح ها و مهمات را به سر پل منتقل می کرد. با وجود این ، فرود اصلی نتوانست از آن طرف شبه جزیره ینیکلسکی پیش رود و در پایان ماه نوامبر به حالت دفاعی درآمد. در این راستا ، موقعیت حزب فرود التیگن به طور قابل توجهی خراب شد. وی نتوانست بندر کامیش-برون را بدست آورد ، در این رابطه فرود لشکر 117 لغو شد.
در شب 7 دسامبر سال 1943 ، به دستور فرماندهی ، هرکسی که می توانست حرکت کند و این بیش از یک و نیم هزار چترباز است ، به دستیابی به موفقیت دست یافت. با شکستن حلقه دشمن ، آنها یک شب به کرچ رسیدند و به طور غیر منتظره ای از پشت به نازی ها حمله کردند و به میتریداتس و خیابان های مجاور رسیدند. سپس چهار روز دیگر جنگیدند.
مرحله 3
با این حال ، از دیدگاه کلی آن زمان ، عملیات فرود کرچ-التیگن یکی از بزرگترین عملیات های فرود جنگ بزرگ میهنی بود. اگرچه نیروهای شوروی در آن زمان موفق به آزادسازی شبه جزیره کرچ نشدند ، اما عملیات فرود کرچ-التیگن دارای اهمیت نظامی - سیاسی مهمی بود: در نتیجه ، نیروهای قابل توجه دشمن از مسیر پره کاپ و قصد وی برای حمله ضد حمله خارج شدند. در پیشروی نیروهای جبهه چهارم اوکراین خنثی شد.
