بنگلادش یکی از فقیرترین کشورهای جهان محسوب می شود. این فقط از جنبه مادی درست است. منابع طبیعی در این کشور پرجمعیت آسیایی کاملاً مناسب است.
1. تشکیل کشور
از بنگلادش گاهی اوقات به عنوان "قطعه قطعه قطعه بنگال" یاد می شود. این کشور واقعاً بخشی از اراضی این منطقه تاریخی را اشغال کرده است. هنگامی که انگلیس هند را استعمار کرد ، بنگال بارها مورد تلاش قرار گرفت. تلاش آنها بی نتیجه بود. در سال 1947 ، هند استقلال یافت و از نظر مذهبی به دو کشور تقسیم شد: هند و پاکستان. در اولی ، مردم عمدتاً یهودیت و در دومی - اسلام تبلیغ می کردند. پاکستان توسط قلمرو هند به شرق و غرب تقسیم شد. آنها با یک دین مشترک متحد شدند ، اما زبانها و سنتهای مختلفی داشتند. در سال 1971 ، بنگالی های ساکن پاکستان شرقی علیه پاکستان غربی قیام کردند. کمک نظامی به هند ، پیروزی آنها را آسانتر کرد. بنابراین در سال 1972 ، پاکستان شرقی استقلال یافت و یک کشور جدید - بنگلادش - بر روی نقشه ظاهر شد.
2. عنوان
بنگلادش در ترجمه به معنی "سرزمین بنگالی" یا "سرزمین بنگال" است. این ایالت نام خود را کاملا توجیه می کند: بیش از 98٪ بنگالی ها در آن زندگی می کنند.
3. شهر اصلی
پایتخت بنگلادش داکا است. این شهر در ساحل سمت چپ رودخانه بوریگانگا قرار دارد. داکا نزدیک به 9 میلیون نفر زندگی می کند.
4. امداد
سهم شیر از سرزمین بنگلادش در زمین جلگه ای است که توسط بزرگترین دلتا تشکیل شده است. دو رود بزرگ آسیا در آن ادغام می شوند: گنگ و براهماپوترا که از هیمالیا آغاز می شوند. رودخانه های زیادی کل قلمرو را قطع می کند. خط ساحلی دارای شبکه ای از نوارهای زمین و خلیج های باریک پوشیده از جنگل های همیشه سبز حرا است. کوه ها و تپه ها فقط در جنوب شرقی بنگلادش یافت می شوند.
5. خاکهای حاصلخیز
سرزمین های بنگلادش به سمت موسمی های تابستانی باز است. آب و هوای مرطوب استوایی در این کشور مسلط است. میزان بارش بیشتر از 2500 میلی متر در سال است. رودخانه های طغیان شده لجن حاصلخیزی را به سرزمین های ساحلی منتقل می کنند. قسمت کم ارتفاع دلتا ماه ها طغیان کرده است. مزارع برنج وجود دارد که سالانه چندین محصول برداشت می شود. بنگلادش چای ، گندم ، نیشکر و جوت پرورش می دهد که یک فرهنگ سنتی در منطقه است. گونی و طناب از الیاف آن ساخته می شود.
6. بلایای طبیعی
بنگلادش اغلب از طغیان فاجعه بار ناشی از آب زیاد رنج می برد. ساکنان محلی مدتها پیش با این عنصر طبیعی سازگار شده اند. هنگام سیل ، آنها به مناطق دیگر بنگلادش نقل مکان می کنند. بیشتر سرزمین این کشور در زیر سطح دریا واقع شده است و همین امر باعث می شود تا توفان های شدید دریایی باز شوند ، که در اواخر تابستان آب های خلیج بنگال را مجبور به نفوذ به داخل کشور بنگلادش می کند.
7. جمعیت بیش از حد
بنگلادش یکی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان است. سرزمینهای آن بسیار حاصلخیز است ، اما آنها نمی توانند جمعیت در حال رشد خود را تغذیه کنند. به همین دلیل ، بنگلادش همچنان یکی از فقیرترین کشورهای جهان است.
