آمریکا از نظر تعداد شهرهای متروکه در رتبه اول جهان قرار دارد. اخیراً ، برخی از آنها با عظمت درخشیدند و آبادانی های معتبری بودند. به تدریج یا یک شبه ، آنها دیگر وجود ندارند ، و تبدیل به اشیاless بی روح ، غیرقابل سکونت می شوند. آنها شهرهای ارواح نامیده می شوند.
دیترویت
دیترویت ، میشیگان - به طور رسمی به عنوان یک شهر ارواح شناخته نمی شود ، اما در تعدادی از منابع مفهوم شهرهای متروکه ایالات متحده با آن مرتبط است. دیترویت توسط یک رهبر نظامی فرانسه در سال 1701 به عنوان قلعه ای برای جلوگیری از استعمار انگلیس در آمریکای شمالی تأسیس شد.
در پایان قرن هجدهم ، این شهر در اختیار مستعمره فرانسه بود ، در سال 1796 به بخشی از ایالات متحده تبدیل شد و به پایتخت میشیگان تبدیل شد. دیترویت به سرعت رشد و توسعه یافت و در طول جنگ داخلی جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داد.
"عصر طلایی" آن را دوره ای از اواخر قرن نوزدهم تا اواسط قرن بیستم می دانند. بزرگترین کارخانه های اتومبیل سازی کشور در اینجا قرار داشتند: کرایسلر ، جنرال موتورز ، فورد. سود سرشار آنها هزاران نفر را به سمت دیترویت کشاند. این شهر پایتخت خودرویی ایالات متحده نامیده می شد ، اما این ماشین ها بودند که در اواسط دهه 50 این شهر را نابود کردند. وظیفه اصلی رهبران کارخانه های اتومبیل فروشی فروش بیشتر محصولاتشان بود ، آنها حمل و نقل عمومی را معتبر اعلام نکردند.
به زودی ، طبقه متوسط ، با خریداری اتومبیل های خود ، شروع به حرکت به حومه دیترویت کرد. به آرامی اما مطمئناً خیابان های شهر شروع به خالی شدن کردند ، شورش های بین نژادی 1967 اوضاع را بدتر کرد و به زوال آن کمک کرد ، در نتیجه کل محله ها رها شدند. دیترویت امروز متشکل از یک مرکز کم جمعیت ، خیابان های متروک و چند محله سیاه پوست است ، جایی که جرم و قاچاق مواد مخدر در آنها شکوفا می شود.
گری
گری ، ایندیانا - یکی از چندین مرکز بزرگ صنعت آهن و فولاد بود که در سال 1906 تاسیس شد ، بسیار امیدوار کننده بود ، شرکت های صنعتی آن هزاران شغل را ارائه دادند. در اواسط دهه 60 ، جمعیت به 173000 نفر رسید. اما پس از تعطیل شدن تعدادی از شرکت ها ، خروج سریع جمعیت آغاز شد ، برای چندین دهه گری عملا خالی بود. مانند دیترویت ، این شهر هم اکنون یک شهر ارواح در حال مرگ است که دارای ساختمان های در حال خرابی ، جاده های شکسته ، فقر و جنایت زیاد است.
نیواورلئان ، موفق ترین و زیباترین شهر ایالت لوئیزیانا ، تقریباً برای یک سال به یک شهر ارواح تبدیل شد. در سال 2005 توسط طوفان قدرتمند کاترینا طغیان کرد و مقامات مجبور به تخلیه کامل جمعیت شدند.
سنترالیا
سنترالیا ، پنسیلوانیا شهری کوچک است که در سال 1866 تاسیس شد. تا اواسط دهه 60 قرن XX ، کمی بیش از دو هزار نفر در آن زندگی می کردند و کار می کردند. در یک شهر ساکت و آرام آمریکا مدارس ، مغازه ها ، کلیساها وجود داشت. تولید اصلی شهر یک معدن بزرگ ذغال سنگ بود که تقریباً مستقیماً در زیر شهر واقع شده بود. در سال 1962 ، به مقامات دستور داده شد كه زباله دانی شهر را منحل كنند و پنج آتش نشان داوطلب شروع به كار كردند. آنها کوهی از زباله ها را به آتش کشیدند ، اجازه دادند بالای آن بسوزد ، و سپس آن را خاموش کردند. با این حال ، لایه های زیرین محل دفن زباله همچنان در حال سوختن است ، آتش از سوراخ های طبیعی به معادن متروکه نفوذ می کند و آتش سوزی در آنها آغاز می شود.
آتش سوزی در نزدیکی شهر سنترالیا هرگز خاموش نشد. با محافظه کارانه ترین تخمین ها ، این کار برای بیش از دویست سال ادامه خواهد یافت.
و اگرچه شایعات بد تقریباً بلافاصله به دلیل فرار دود از زمین پخش شد ، اما تقریباً به مدت 15 سال هیچ کس به میزان واقعی آتش سوزی مشکوک نبود. در اواخر دهه 1970 ، مردم از عدم سلامت و بوی تند دود شکایت کردند و در سال 1979 ، یک صاحب پمپ بنزین دما را در یک مخزن زیرزمینی بنزین اندازه گیری کرد.دمای بنزین حدود 80 درجه سانتیگراد بود ، بعداً یک حادثه در مقابل کمیسیون تحقیقات شهر رخ داد: یک بچه مدرسه ای تقریباً در یک چاه بزرگ خاکی افتاد که زیر پاهای او تشکیل شده بود. مقامات شهر تصمیم گرفتند جمعیت را تخلیه کنند و در سال 1984 سنترالیا کاملا خالی از سکنه شد و به یک شهر ارواح تبدیل شد.
معادن طلا
Fairplay ، Saint Elmo ، Belmont ، Bodie ، Mokelumn Hill ، عثمان - همه این شهرهای ارواح با دو عامل متحقق می شوند: اوج سریع و غروب خورشید ، و همچنین طلا. همه آنها در اواسط قرن نوزدهم تأسیس شدند ، و پس از آن خراب شدند و رها شدند. این شهرها مراکز استخراج طلا بودند ، جمعیت اصلی شهر را معدن کاران طلا ، صاحبان چاله ها ، م ،سسات آشامیدنی و فاحشه ها تشکیل می دادند. پس از رها شدن مین ها ، شهرها خراب شدند و نام آنها از نقشه های ایالات متحده ناپدید شد. امروزه این شهرها موزه های واقعی در فضای باز و دارای مجوز ورود رایگان هستند: دوچرخه های قدیمی در خیابان های آنها ایستاده اند ، اولین ماشین ها پوسیده می شوند و مبلمان و ظروف قرن قبل از آخرین هنوز در بارها و خانه ها حفظ می شوند.
