هند کشوری چند زبانه است ، ده ها زبان مختلف در آن صحبت می شود که علاوه بر این ، به چندین گویش تقسیم می شوند. در قانون اساسی هند آمده است که زبانهای ایالتی که می توانند در کارهای دولت ملی استفاده شوند انگلیسی و هندی است. زبانهای بنگالی ، اردو ، تلوگو ، سانتالی ، ماکیپوری و بسیاری دیگر در سرزمین کشور رایج است ؛ آنها به خانواده های زبانی مختلف تعلق دارند.
زبانهای دولتی هند
در سال 1947 ، هند از انگلیس استقلال یافت و رهبر ملی با یک سوال جدی در مورد زبان دولت روبرو شد. از زمان های بسیار قدیم ، این کشور چند زبانه بوده است و قرار بود چنین زبانی آن را متحد کند. علاوه بر این ، قرار بود یکی از رایج ترین و آسان برای یادگیری باشد.
برای مدت زمان طولانی ، هند مستعمره انگلیس بود ، بنابراین زبان انگلیسی در قلمرو آن بسیار گسترده است. این کشور همچنین به عنوان یک کشور در مستعمره عمل می کرد ، و توسط بسیاری از هندی ها صحبت می شد. اما حفظ وضعیت خود عجیب است ، بنابراین هندی ، یکی از محبوب ترین زبان های هند ، این عنوان را دریافت کرد.
هندی از خانواده هند و اروپایی است و به بسیاری از گویش ها تقسیم می شود که در مناطق شمالی و مرکزی کشور صحبت می شود. نسخه رسمی نسخه استاندارد مورد استفاده دولت است. هندی از نظر تعداد افرادی که پس از چینی با آن صحبت می کنند در رتبه دوم جهان قرار دارد: این رقم بیش از چهارصد میلیون نفر است ، یعنی حدود 40٪ از جمعیت کشور.
علی رغم این واقعیت که پس از تصویب زبان ایالتی ، پانزده سال استفاده از زبان انگلیسی مجاز بود (کنار گذاشتن آن بلافاصله غیرممکن بود) ، این زبان همچنان گسترش یافت و تقریباً در تمام حوزه های زندگی جمعیت هند نفوذ کرد. در نتیجه ، تصمیم بر این شد که این زبان دومین زبان دولتی باشد.
زبانهای دیگر هند
در هند ، بیش از سی زبان صحبت می شود که متعلق به خانواده های مختلف زبانی است: هند و اروپایی ، تبتی-برمه ای ، موندا ، دراویدی. گروه اول شامل مراتی ، متداول در گوا ، ماهاراشترا و دامان ، نپالی است که به زبان سیکیم ، بنگالی - زبان بنگال غربی ، اردو ، در کشمیر استفاده می شود.
در اوریسا آنها به زبان اوریایی صحبت می کنند ، و در Bihar با Maithili صحبت می کنند. گروه دراویدیان شامل کانادا ، تلوگو ، تامیل و تبت-برمه ای - بودو و مانیپورا است. خانواده موندا یک نماینده در هند دارند - زبان سانتالی ، همراه با سایرین ، در اوریسا ، بنگال غربی ، بیهار. همه آنها دارای وضعیت ملی هستند که در ایالت ها شناخته شده اند.
ده ها زبان دیگر در هند صحبت می شود اما توسط دولت شناخته نشده است. برخی از زبان شناسان بسیاری از آنها را گویشهای هندی می نامند: اینها مارواری ، باقلی ، بوندلی است. زبانهای دیگر مخلوطی از دو زبان است: به عنوان مثال ، هندوستانی ترکیبی از هندی و اردو است و هینگلیش مخلوطی از انگلیسی و هندی است.
