جزایر Solovetsky یا Solovki بزرگترین مجمع الجزایر دریای سفید است ، مساحت آن حدود 350 متر مربع است. کیلومتر از شش جزیره بزرگ تشکیل شده است:
- سولووتسکی ،
- آنزرسکی ،
- زایاتسکی بزرگ ،
- مالی زایاتسکی ،
- بزرگ موکسالما ،
- مالایا موکسالما
و بیش از صد جزیره کوچک. در سال 1992 مجمع الجزایر سلووتسکی در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.
قلمرو جزایر و منطقه آب مجاور در حال حاضر یک ذخیره گاه طبیعی است. مجمع الجزایر حدود 630 رودخانه و دریاچه دارد. آب و هوای ویژه جزایر سلووتسکی به دلیل موقعیت جغرافیایی آن است - 165 کیلومتر از خط معمولی دایره قطب شمال. در زمستان ، دمای هوا می تواند تا -45 درجه سانتیگراد کاهش یابد ، در حالی که تابستان های کوتاه و باران های مکرر به رطوبت مداوم کمک می کنند. علی رغم شرایط آب و هوایی ، جاده های نامناسب و زیرساخت های توسعه نیافته ، گردشگران بیشتر به جزایر سلووتسکی مراجعه می کنند. یک تاریخ غنی ، بسیاری از بناهای فرهنگی و باستان شناسی ، طبیعت و جانوران شمال ، صومعه Solovetsky و اردوگاه هدف ویژه Solovetsky (SLON) - همه اینها کسانی را که می خواهند از این مکان بازدید کنند جذب می کند.
صومعه و قلعه Solovetsky
در قرن پانزدهم میلادی ، راهب صومعه والامام Savvaty و راهب آلمانی در جستجوی مکانی خلوت برای نماز و مراقبه وارد سولووکی شدند. جایی که اکنون اسکیت Savvatievsky است ، آنها صلیبی برپا کردند و سلولهایی ساختند و تاریخ صومعه Solovetsky از این طریق آغاز شد. هرمان و ساواتوی بیش از پنج سال را در نماز و کار سخت گذراندند ، در سال 1435 ساوواتی درگذشت. به جای او ، هرمان یک راهب جوان زوسیما را آورد که در اولین روز اقامت خود در جزیره آرزوی معبدی شگفت انگیز را داشت. در محلی که زوسیما دیدی داشت ، فریضه ها کلیسایی را به نام تغییر شکل خداوند ساختند. با شنیدن چنین مکانی بی نظیر ، ساکنان دیگر شروع به ورود به جزایر کردند. در سال 1436 ، اسقف اعظم یونس اجازه تأسیس صومعه را صادر کرد. زوسیما عبادت صومعه شد.
در طول جنگ در سال 1571 ، هنگامی که کشتی های سوئدی در نزدیکی Solovki ظاهر شدند ، ایوان مخوف تصمیم به ساخت یک قلعه چوبی گرفت. و در سال 1582 به جای قلعه چوبی ، ساخت قلعه سنگی آغاز شد. صومعه سولووتسکی در طول تاریخ خود ، حوادث غم انگیز بسیاری را تجربه کرد - قیام سلووتسکی ، که 8 سال طول کشید ، حمله کشتی های انگلیس در طول جنگ کریمه ، و در طول وجود خود به عنوان یک مکان تبعید خدمت می کرد. در سال 1920 ، صومعه بسته شد و بعداً اردوگاه هدف ویژه سلووتسکی (SLON) در قلمرو صومعه سازماندهی شد ، که در سال 1937 به زندان هدف ویژه سلووتسکی (STON) تبدیل شد. احیای صومعه فقط در سال 1967 آغاز شد - یک ذخیره گاه موزه در Solovki ایجاد شد. از سال 1990 ، صومعه تغییر شکل نجات دهنده افتتاح شده است که تا به امروز فعالیت می کند.
هزارتوهای سنگی
مردم از اوایل قرن 5 قبل از میلاد از این جزایر بازدید می کردند و از قرن 3 قبل از میلاد ، معابد بت پرستانه - هزارتوی - در اینجا برپا می شدند. هزارتوی Solovetsky یا هزارتوی شمالی تصاویر مارپیچی هستند که از سنگ های کوچک ساخته شده اند. اندازه هزارتوهای مختلف متنوع است - از 1 تا 25 متر ، ارتفاع بیش از 50 سانتی متر نیست. یکی از بزرگترین خوشه های هزارتوی در مجمع الجزایر سلووتسکی پیدا شده است - حداقل 35 مورد امروزه شناخته شده است ، و سنگهای بسیار متفاوت محاسبات و خاکریزها. بیشتر هزارتوهای سنگی در جزیره بولشوی زایاتسکی واقع شده اند. اهمیت این دخمه پرپیچ و خم هنوز مشخص نشده است ، اما ارزش تاریخی و فرهنگی آنها قابل انکار نیست.
در قلمرو جزایر سلووتسکی همچنین می توانید ببینید:
سنگ مذاکره یک بنای یادبود است که به وقایع جنگ کریمه اختصاص یافته است.
طرح های صومعه ای
برای تهیه صومعه با هر آنچه لازم بود ، جاهای خالی زیادی ساخته شد ؛ اسکیت های خاصی برای ذخیره سازی وسایل مختلف در سرتاسر قلمرو ساخته شد.اکنون مشخص شده است که سه اسکیت اصلی در جزیره بولشوی سولووتسکی تاسیس شده اند - اسکیت Savvatievsky (باغ سبزیجات) ، اسکیت کوه Sekirnaya (توت) ، اسکیت Isakovsky (ماهیگیری و تهیه یونجه). اسکیت در جزیره Bolshaya Muksalma یک حیوان خانگی بود ، و در جزیره Bolshoy Zayatsky ، sket Andreevsky تاسیس شد - "دروازه دریا" Solovki.
سد بزرگ سولووتسکی
این سد سازه ای منحصر به فرد است که جزایر Bolshaya Muksalma و Bolshoi Solovetsky را به هم متصل می کند. نگهداری دام در صومعه ممنوع بود ، بنابراین تصمیم گرفته شد که برای نگهداری از آن در جزیره همسایه ، یک آسایشگاه ساخته شود. عدم ارتباط زمینی بین جزایر حرکت را دشوار می کند. در اواسط قرن نوزدهم تصمیم گرفته شد که یک پل سد ساخته شود. سدی از تخته سنگها و ماسه های بزرگ ساخته شده است و طول آن 1200 متر است.
باغ گیاهشناسی
باغ گیاه شناسی توسط Archimandrite Macarius در سال 1822 تاسیس شد. این باغ بین دو دریاچه واقع شده است. بیش از 500 گونه گیاه در اینجا رشد می کند ، برخی از آنها توسط راهبان در سال 1870 کاشته شد و برخی دیگر توسط زندانیان زندان سولووتسکی کاشته شد. اگرچه قلمرو مجمع الجزایر سولووتسکی یک منطقه حفاظت شده است ، اما در اینجا ماهیگیری و چیدن قارچ و توت مجاز است.
