تبت سنگر بودایی ، کشوری شگفت انگیز با سنت های غیرمعمول ، طبیعتی باشکوه و جو مذهبی باشکوه است. تبت امروز متعلق به چین است ، اگرچه نمایندگان ملت دیگری در آن زندگی می کنند - مردم مغول نشین تبتی. تبت یک مرکز زیارتی است که طرفداران آیین بودا را از سراسر جهان جذب می کند.
تبت: حقایقی درباره کشور
تبت بخشی از چین است که منطقه خودمختار تبت نام دارد. این سرزمین وسیعی است که بیش از یک میلیون کیلومتر مربع مساحت دارد و حدود سه میلیون نفر در آن زندگی می کنند. اکثر آنها تبتی هستند ، همچنین چینی ها ، لوبا ، منبا و سایر اقوام وجود دارد. تبتی با چینی متفاوت است ، اگرچه به همان گروه زبانی تعلق دارد.
تبت در ارتفاعات کوهستانی واقع شده است ، متوسط ارتفاع این کشور از سطح دریا حدود 4 هزار متر است. این مکان در فلات تبت واقع شده است که توسط بلندترین کوه های هیمالیا در جهان احاطه شده است. مردم محلی عادت به زندگی در چنین ارتفاعی دارند اما گردشگران باید به هوای مطبوع عادت کنند.
آب و هوای تبت برای مناطق کوهستانی معمول است: نوسانات شدید دما ، دمای متوسط متوسط سالانه ، وزش باد شدید و مقدار زیادی آفتاب شدید و درخشان. هوا به سرعت تغییر می کند به طوری که می توانید هر چهار فصل را در یک روز ببینید. اما طبیعت در اینجا با شکوه است: قله های صخره ای پوشیده از برف که توسط اورست با شکوه هدایت می شوند ، دریاچه های آبی شفاف ، دشت های وسیع و استپ های آلپ. صومعه های بودایی باستان ، معابد باستانی ، فضای دینداری و آرامش به جذابیت تبت می افزایند.
تاریخ و فرهنگ تبت
تبت جدا از چین توسعه یافته است ، این کشور چنین دستاوردهای برجسته ای ندارد ، زندگی خود را می گذراند ، در درجه اول به بودیسم علاقه مند است. مشهورترین چهره در تبت پادشاه Songtsen Gampa بود که این آیین را در سرزمین های خود گسترش داد. به ابتکار وی ، معابد Ramoche و Jokhang ، کاخ باشکوه Potala که در پایتخت لهاسا و بسیاری از صومعه ها قرار دارد ، ساخته شد.
این کشور از سال 1578 توسط دالایی لاماس ، که تجسم همبستگی شفقت در تبت است ، اداره می شود. در سال 1949 ، نیروهای چینی به این کشور حمله کردند و ده سال بعد ، تبت مورد حمله قرار گرفت. دالایی لاما مجبور شد به هند فرار کند ، جایی که وی سالها عملاً حاکم منطقه خودمختار بود تا اینکه قدرت را رها کرد.
حمله چین به طور جدی فرهنگ تبت را تحت تأثیر قرار داد: نهاد دالایی لاما عملا تخریب شد ، بسیاری از صومعه ها آسیب دیدند و میراث دینی و فرهنگی خسارات جدی دید. با این وجود ، تبت همچنان یکی از غیرمعمول ترین و عجیب ترین کشورهای جهان است. هنر باستان در اینجا زنده است ، نمونه های باشکوهی از معماری بی نظیر در اینجا حفظ شده است ، طب عامیانه تبتی هنوز در اینجا شکوفا می شود و بسیاری از تبتی ها هنوز به سنت های باستان پایبند هستند.