ساعت آفتابی مانند روح انسان است ، فقط هنگامی کار می کند که سبک باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ستونی که به عنوان ساعت استفاده می شد gnomon نامیده می شد. ساعت آفتابی دستگاهی برای تعیین زمان با تغییر طول سایه از gnomon و حرکت آن در امتداد صفحه است. شکل ظاهری این ساعت با لحظه ای ارتباط دارد که فرد به رابطه بین طول و موقعیت سایه خورشید از اشیا certain خاص و موقعیت خورشید در آسمان پی برد. یکی از اولین ساعتهای آفتابی که در دفن Naut (ایرلند) یافت شد مربوط به 5000 سال قبل از میلاد است. از ابلیسک های مصر باستان و بابل برای تعیین زمان روز از طول سایه استفاده می شد.
بزرگترین فیلسوفان و ریاضیدانان یونان باستان - آناکسیماندر ، آناکسیمن ، اوودوکسوس ، آریستارخوس - در بهبود ساعت آفتابی مشغول بودند. مردم باستان تقسیم روز به 24 قسمت مساوی نداشتند. آنها ساعت روشنایی روز را از طلوع فجر تا غروب آفتاب به مدت 12 ساعت تقسیم کردند ، بنابراین در زمان های مختلف سال طول ساعت متفاوت بود. در ساعت آفتابی باستان - کتف - این زمان با طول سایه ایجاد شده توسط gnomon بر روی سطح یک شکاف کروی مشخص شده با منحنی های پیچیده تعیین می شود. با معرفی ساعات مساوی شبانه روز ، تعیین زمان نه با توجه به طول سایه ، بلکه با جهت آن آغاز می شود.
گام 2
ساده ترین ساعت آفتابی ساعت خورشیدی را نشان می دهد ، یعنی تقسیم زمین به مناطق زمانی را در نظر نمی گیرد. از ساعت آفتابی می توانید فقط در طول روز و در حضور آفتاب استفاده کنید. در یک روز آفتابی ، هر ستونی سایه می اندازد. مردم برای فهمیدن اینکه ساعت چند است ، سایه را چند مرحله اندازه گیری کردند. صبح بیشتر شد ، ظهر خیلی کوتاه شد ، و عصر دوباره بلند شد. برای بسیاری از مردم ، این ابلیسک ها همزمان برای پرستش فرقه خدای خورشید خدمت می کردند.
مدل کاری ساعت آفتابی در حیاط موزه آثار باستانی ذخیره گاه تاریخی و فرهنگی کرچ به نمایش گذاشته شده است. اکنون هرکسی می تواند ببیند که یونانیان باستان که صدها سال پیش در قلمرو کرچ زندگی می کردند چگونه زمان را اندازه گیری کردند. این یک مدل کار است ، نسخه اصلی آن در نمایشگاه نگهداری می شود ، بازدیدکنندگان موزه می توانند آن را مشاهده کنند. این نسخه از ساعت با در نظر گرفتن همه ویژگی های محلی نصب شده است و واقعاً زمان را در یک روز آفتابی محاسبه می کند.
مرحله 3
ساعتهای آفتابی افقی ، عمودی (اگر صفحه شماره گیر عمودی باشد و از غرب به شرق هدایت شود) ، صبح یا عصر (هواپیما از شمال به جنوب عمودی است) وجود دارد. ساعتهای آفتابی مخروطی ، کروی ، استوانه ای نیز ساخته شد. علاوه بر ساعتهای ساخته شده از فلزات گرانبها و معمولی ، سنگ ، چوب و کاغذ ، مردم همچنین به دنبال روش های ابتدایی اندازه گیری زمان توسط سایه بودند ، در حالی که تنها کمک برای این کار یک دست انسان با پنج انگشت بود.
ساده ترین راه برای اندازه گیری زمان با استفاده از به اصطلاح ساعت آفتابی این بود که دست چپ را با کف دست برگردانده و انگشت شست به سمت بالا نقش دست سایه را بازی کند. بسته به طول این سایه ، در مقایسه با بقیه انگشتان دست ، تقریباً می توان زمان را تعیین کرد. این روش ساده برای اندازه گیری زمان برای مدت زمان طولانی در بین روستاییان وجود داشته است. یک شاخه کوتاه به طول انگشت کوچک ، که به طور عمود بین انگشت کوچک و انگشت حلقه نگه داشته می شود ، به عنوان یک اشاره گر سایه کافی بود.
