یک نگاه به نقشه فیزیکی ترکیه کافی است تا با اطمینان بگوییم این کشور کوهستانی است. رشته کوههای ترکیه به آرامی با رشته کوه جایگزین می شوند و برخی از صخره های ساحلی آتشفشان های فعال یا منقرض شده واقعی هستند.
سیستم های کوهستانی ترکیه
این نقش برجسته کوهستانی است که در کل فضای این کشور زیبا حاکم است. 3 سیستم کوهستانی اصلی در سرتاسر خاک ترکیه پخش شده است.
در شمال ، این کوه های پونتین است. در غیر این صورت کوه های دریای سیاه نامیده می شوند. این سیستم کوهستانی به طول 1000 کیلومتر در امتداد کل سواحل دریای سیاه امتداد دارد. از چندین پشته موازی با دره هایی بین آنها تشکیل شده است. ارتفاع این کوه ها از غرب به شرق از 2000 متر به 3500 متر افزایش می یابد. بلندترین نقطه کوه های پونتین قله کاچکار است که 3931 متر ارتفاع دارد. در شمال ترکیه ، آنها با شیب زیاد به سمت دریا پایین می آیند و گاهی اوقات هیچ نوار ساحلی باقی نمی مانند. در شرق ، عبور از این سیستم دشوار است و شیب های تند ، پشته ها و نبود دره ها را نشان می دهد. کوه های پونتین ذخایر منابع طبیعی است. در ترکیه است که سنگ معدن ، فلزات ، فلزات شیل و گرانیت در حال تولید و استخراج است. دامنه های جنوبی کوه های پونتین پوشیده از بوته های خاردار و جنگل های مختلط است و قسمت شمالی آن بیش از جنگل های بلوط ، جنگل های راش و درختچه های مخروطی است. تمام دشت های پیمونت پرجمعیت هستند.
رشته کوه توروس یا توروس در جنوب ترکیه واقع شده است. این رشته کوه ها در امتداد کل سواحل جنوبی کشور کشیده شده اند. این سیستم ، به دلیل ویژگی های مختلف آب و هوایی و ژئوفیزیکی ، به 3 قسمت از تورهای غربی ، شرقی و مرکزی تقسیم می شود. بلندترین قله کل سیستم Toros Demirkazik است ، با 3806 متر ارتفاع. همه رشته کوههای توروس با رودخانه هایی سرازیر می شوند که به دریای مدیترانه می ریزند. در سرزمین تائوروس غربی گروهی از دریاچه ها وجود دارد که برخی از آنها آب شیرین هستند. پوشش گیاهی در تاروس ضعیف است. در مکان های مرطوب ، کوه ها پوشیده از جنگل های کاج است ؛ در مناطق خشک ، پوشش گیاهی توسط درختچه های زرشک و گیاهان خار نشان داده می شود. توروس مورد توجه کوهنوردان است ، این سیستم کوهستانی است که برای تعطیلات اسکی در زمستان از گردشگران پذیرایی می کند.
قسمت غربی این کشور ارتفاعات ارمنستان است. رشته کوهها در آنجا با فرو رفتگی های عمیق و گودال ها ترکیب شده اند. و کوه ها خود یک رشته کوه مشخص از قله های جداگانه و زنجیرهای طولانی هستند. این منطقه غیرقابل دسترس ترین و ناهموارترین منطقه ترکیه است. معروف ترین قله کوه بزرگ آرارات است. ارتفاع آن 5165 متر است. این قله برفی و سخت دهها کیلومتر از فاصله دور قابل مشاهده است. قله کوه پوشیده از پوسته یخ و برف است. رودخانه اراک از کوه های آرارات ، آب های سریع خود را حمل می کند. یک بار قله آرارات بزرگ قله جهان در نظر گرفته شد. طبق افسانه ، در او بود که کشتی نوح فرود آمد ، جایی که لوح های عهد عتیق پیدا شد. فقط کوهنوردان باتجربه این کوه را فتح می کنند.
در غرب ، یک فلات کوهستانی کوچک وجود دارد. آناتولی با پشته های بلند متمایز نمی شود و کوه ها دارای ویژگی توده های کوچک هستند. آناتولی مجموعه ای از حوضه های بدون زهکش است که در میان آنها پشته کوه های کم ارتفاع مانند جزایر واقع شده است. آنکارا پایتخت ترکیه در یکی از فلات آناتولی واقع شده است. در قلمرو کوههای آناتولی است که دومین دریاچه بزرگ کشور ، وان واقع شده است.
کوه ها و آینده
بنابراین ترکیه نه تنها یک استراحتگاه بین المللی ساحلی است ، بلکه یک کشور کوهستانی بزرگ با ویژگی ها و قابلیت های خاص خود است که تا حدی در زیر رشته کوه ها پنهان شده است. جهانگردی اسکی آلپ در ترکیه بیشتر و بیشتر در حال توسعه است. ذخایر مختلفی از منابع طبیعی کشور در حال توسعه است.
