در سال 1595 ، در طول اقامت سر والتر رالی در جزیره ترینیداد ، ساکنان محلی دریاچه ای از قیر ، "طلای سیاه" ، Tierra de Brea را نشان دادند. یک اروپایی کارآفرین حمل و نقل آسفالت طبیعی را برای ساخت پل وست مینستر سازماندهی کرد. با این وجود ، در حین حمل و نقل ، مقداری از مواد ذوب شده و باعث آلودگی اسب ها می شود.
توسعه صنعتی از سال 1867 آغاز شد. سطح جاده با کیفیت بالا از مواد اولیه به دست آمده ساخته شد. 10 میلیون تن در کارائیب و بسیار فراتر از آن استفاده شده است.
به جای آب - قیر
آسفالت استخراج شده در دریاچه هلو در خیابان های پنجاه ایالت ریخته می شود. از جمله ایالات متحده ، مصر ، ژاپن ، هند ، سنگاپور و انگلیس است.
این دریاچه در جنوب غربی ترینیداد واقع شده است. به جای آب در فرورفتگی ، آسفالت مایع وجود دارد. طبق پیش بینی های کارشناسان ، ذخیره طبیعی بیش از 6،000،000 تن مواد با ارزش را در خود جای داده است. این مقدار باید برای 4 قرن کافی باشد.
کاشف کارآفرین از این یافته برای تار کردن پوست کشتی استفاده کرد. در حال حاضر ، این مخزن ده ها هزار تن قیر تولید می کند. اکنون مخزن طبیعی شگفت انگیز نیز به یک جاذبه گردشگری تبدیل شده است. هر ساله حدود 20 هزار مسافر برای دیدن آن می آیند.
چگونه دریاچه ظاهر شد
طبق افسانه ها ، در زمان های بسیار قدیم در محل مخزن محل استقرار سرخپوستان چیما وجود داشته است. یک بار ، به افتخار پیروزی بر دشمنان ، مردم تعطیلات را برگزار کردند. تعداد زیادی مرغ مگس خوار روی آن خورده شد. برای نابودی پرندگان مقدس ، خدایان از هندی ها عصبانی بودند. از خشم آنها ، زمین باز شد و دهکده کسانی را که در این امر مقدس بودند ، قورت داد. یک دریاچه قیر در محل زندگی آنها ظاهر شد.
در حقیقت ، دریاچه هلو روی گسل های زمین شناسی شکل گرفت. به طور دقیق تر ، مخزن در تقاطع آنها واقع شده است. روده های زمین Tierra de Brea را با روغن تغذیه می کنند. پس از تبخیر بخشهای سبک تر طلای سیاه ، مواد سنگین تری باقی می مانند. آسفالت طبیعی از روغن ، خاک رس و آب تشکیل شده است.
دریاچه هلو به هیچ وجه از نظر توانایی جذب اشیا various مختلف از مخازن قیری دیگر کم نیست. همه آنها به پایین فرو می روند. هزاره ها می گذرند و ثروت غرق شده در سطح است. بنابراین در سطح اسکلت یک تنبل غول پیکر ، یک دندان ماستودون و وسایل خانگی قبایل هندی کشف شد. در سال 1928 این دریاچه درختی را به محققان ارائه داد که سن آن برابر با 4 هزار سال بود.
عمق مخزن به 80 متر می رسد. بازدید از این مکان شگفت انگیز بهترین کار از ماه ژوئن تا دسامبر در فصل بارندگی است. آن وقت است که می توانید در دریاچه هلو شنا کنید. آب اشباع شده از گوگرد به عنوان درمانی شناخته می شود.
در فاصله کمی از دریاچه یک مرکز اطلاعاتی وجود دارد. در ساختمان آن موزه تاریخ مخزن قرار دارد. در این نمایشگاه یافته های گرفته شده از دریاچه در زمان های مختلف ارائه شده است.
مسیرهای گردشگری حدود یک چهارم مساحت مخزن اختصاص یافته است. همه علامت گذاری نشده اند. در مناطق خطرناک ، مسافرانی که تصمیم به انجام کار بدون راهنما دارند می توانند در قطران شنا کنند. هرچه به مرکز نزدیکتر می شوید ، تعداد مکانهای خطرناک افزایش می یابد.
و توصیه می شود کفش های ویژه ای انتخاب کنید: راحت ، ضد آب ، با کف ضخیم. عطر و بوی قوی گوگرد به طور محسوسی در اطراف دریاچه قابل مشاهده است. سیگار کشیدن به دلیل غلظت زیاد متان در هوا ممنوع است.
