نام قلعه از آلمانی به عنوان "New Swan Cliff" ترجمه شده است. این بنا به لطف پادشاه لودوویگ دوم ایجاد شده است ، که ساختمان را به دوست خود ریچارد واگنر اختصاص داده است.
روزگاری در قلعه دو قلعه وجود داشت ، اما لودوویگ دوم می خواست کاخی افسانه بسازد. به دستور او ، سنگ منفجر شد و فلات حدود 8 متر سقوط کرد. تا سال 1869 جاده و آب رسانی آماده شد و پس از آن ساخت قلعه آغاز شد.
ایده های هنری معمار دربار Riedel توسط استاد جانک تجسم یافت. در 4 سال دروازه ساخته شد و کار روی قلعه 10 سال دیگر به پایان رسید. این روند ادامه یافت زیرا پادشاه بدون استفاده از پول عمومی در حال ساختن نووشوانشتاین بود. وی تنها پس از مرگ پدرش ، هنگامی که منابع ظاهر شد ، می توانست موضوع را به پایان برساند. این مبلغ دو برابر برنامه ریزی شده پول لازم داشت و شاه بدهکار بود.
ناتمام اما باشکوه
مصالح اصلی ساختمان ماسه سنگ بود ، اما پنجره ها ، طاق ها و ستون ها از سنگ مرمر ساخته شده بودند. یک جرثقیل با بخار چرخ دستی های مصالح ساختمانی را برای ساخت یک ساختمان زیبا و 5 طبقه بلند کرد. بیش از 200 سنگ تراش ، نجار و کارگر کمکی در محل ساخت و ساز کار می کردند.
پادشاه مدت کوتاهی از مناظر طبقه چهارم ، جایی که اتاقهای او واقع شده بود ، لذت برد. وی دو سال بعد درگذشت و کار به حالت تعلیق درآمد. طبقه سوم ، اتاق شوالیه ها ، تراس غربی و حمام ناتمام مانده است. برج اصلی به ارتفاع 90 متر اصلاً ساخته نشده است.
اما پادشاه موفق شد سالنی را برای خوانندگان ایجاد کند که کل قلعه در اطراف آن ساخته شده است. در زمان هنری دوم ، سالن مورد استفاده قرار نگرفت ، اما از سال 1933 ، شش سال کنسرت های جشن در اینجا برگزار می شد. این سنت در سال 1969 از سر گرفته شد.
چشمگیرترین در قلعه اتاق تخت ناتمام است که توسط پادشاه به افتخار لطف خدا ایجاد شده است. انگیزه های مذهبی در دکوراسیون ، راه پله مرمر ، کف موزاییک اتاق را آراسته است. به طور کلی ، فضای داخلی قلعه طبق افسانه های قدیمی ژرمنی به انگیزه های قو اختصاص یافته است. قو پرنده ای هرالدیک از خانواده کنت است که پدر جانشین او لودوویگ خود را در نظر می گرفت. همچنین اتاق ها با تصاویر اپرای واگنر تزئین شده اند.
با استفاده از قفل
در طول جنگ بزرگ میهنی ، این قلعه طلای Reichsbank و همچنین مبلمان ، نقاشی و جواهرات مجموعه هیتلر را نگهداری می کرد. لودوویگ دوم قلعه را در مکانی خلوت و نه در شهر بنا کرد ، بنابراین ساختمان زنده ماند. در دوره پس از جنگ ، از نوشوانشتاین برای فیلمبرداری فیلمی درباره یک سرزمین خیالی و برای دو فیلم در مورد لودوویگ دوم استفاده شد.
یک واقعیت جالب از زندگی P. I. چایکوفسکی: وی شیفته نمای قلعه بود و در نتیجه ، به گفته مورخان ، ایده باله "دریاچه قو" ظاهر شد.
اکنون یکی از مقاصد محبوب گردشگری برای افرادی است که به دنبال ماجراهای عاشقانه در جنوب آلمان ، نزدیک شهر فوسن هستند. فقط یک نفر در قلعه زندگی می کند - نگهبانی که از موزه محافظت می کند. گردشگران با پای پیاده به اینجا می آیند ، با کالسکه اسب یا با اتوبوس می آیند.
