اوختا شهری در جمهوری کومی واقع شده است که طبق اطلاعات آغاز سال 2014 ، 999155 نفر در آن زندگی می کردند. این شهر بعد از سیتیکوکار دومین شهر منطقه است و به خاطر ذخایر نفت در سراسر روسیه مشهور است. در قرن شانزدهم ، ساکنان محل سکونت در سایت اوختا روغن را از سطح رودخانه مجاور جمع آوری کرده و از آن به عنوان ماده ای برای پماد و همچنین روغن و روان کننده استفاده کردند.
کمی از تاریخ شهری
در قرون وسطی ، قلمرو اوختا بخشی از جمهوری نوگورود بود و در قرن پانزدهم این شهر بخشی از پادشاهی مسکو شد. سپس او به تولید صنعتی خز معروف بود و به دلیل آب و هوای نسبتاً سخت ، جمعیت کمتری داشت.
تولید نفت در نزدیکی اوختا از دهه 20 قرن شانزدهم آغاز شد ، زمانی که میادین نفتی در رودخانه های اوختا ، چوت ، یارگا ، نیژنی دومانیک ، چیب ، لیال و سید افتتاح شد. یک معدنچی دیگر G. I. در سال 1745 چرپانف در مورد چشمه های نفتی که از پایین اوختا می ریزد ، نوشت و در زیر پیتر بزرگ "کارخانه" نفتی افتتاح شد ، که بعدا به مالک بازرگان وولوگدا A. I تبدیل شد. ناگاویکووا
در نیمه دوم قرن نوزدهم ، تعداد سایت های تولید روغن در نزدیکی اوختا به دهها مکان رسید و مواد اولیه از قبل به طور فزاینده ای به عنوان سوخت کشتی های بخار استفاده می شد. متعاقباً ، تولید فقط افزایش یافت و پس از اعطای وضعیت شهر به اوختا در سال 1943 ، این شهر به یک شهرک صنعتی بزرگ و توسعه یافته تبدیل شد.
آنچه در اوخته و اطراف آن دیده می شود
بیشتر جاذبه های این شهر آثار طبیعی آن است. بنابراین تعداد زیادی از گردشگران برای بازدید از برآمدگی های صخره ای یال تیمان در نزدیکی رودخانه های اوختا ، سد ، دومانیک و چوت می آیند. گیاهان و جانوران در اینجا بسیار شگفت انگیز هستند.
بنای یادبود زمین شناسی اوختا ، که رسماً در سال 1984 ایجاد شد ، نیز شناخته شده است. در نزدیکی دستگاه سیراچا در دهانه اوختا واقع شده است. دانشمندان علاقه مند به مطالعه دولومیت ها ، لایه های سفالی و ماسه سنگی هر ساله در اینجا کار می کنند.
همچنین مورد توجه است چشمه های آب معدنی شفابخش که پر از آب شفابخشی هستند و در نزدیکی اوختا واقع شده اند. در فاصله کمی از آنها Belaya Kadva نیز وجود دارد - یک طبیعت طبیعی جالب ، که در آن می توانید حیوانات و پرندگان بسیار کمیاب را ببینید. ذخیره گاه مجتمع چوتینسکی در کنار رودخانه چوت که از شاخه های رود اوختا است نیز به دلیل خواص مشابهش مشهور است ، جایی که ساکنان شهر هر ساله هزاران زغال اخته خوشمزه را جمع می کنند.
قسمت قدیمی شهر که طبق پروژه معماران مسکو در سال 1952-1958 ساخته شده است نیز بسیار زیبا است. با ساخت و ساز و راه حل های رنگی و همچنین محوطه سازی پیچیده برای گردشگران بسیار جالب است. دانشکده فنی معدن و نفت ، طراحی شده توسط L. I. کنستانتینوا و دانشکده راه آهن که در سال 1949 ساخته شده است.
ما همچنین علاقه مند به خانه کمیته اجرایی شهرستان پروژه A. F. اورلوف با ستونها و پیش بینی های برجسته خود در مرکز و اضلاع نمای ساختمان واقع شده است.
