این ایالت در قسمت مرکزی آفریقای شمالی با بیابان و جنگ بی پایان همراه است و مورد علاقه گردشگران نیست. با این حال ، دوستداران واقعی استراحت عجیب و غریب کاملا از جذابیت و مناظر دیدنی کشور شنی که توسط دریای آرام دریای مدیترانه شسته شده است قدردانی می کنند.
لیبی همه چیزهایی را دارد که می تواند حتی پیچیده ترین جهانگردان را غافلگیر کند: شهرهای باستانی زیبایی نادر ، شنهای بی پایان صحرا ، واحه های نفس گیر ، سراب های جادویی خیره کننده. این کشور در چهارراه فرهنگ های باستان به وجود آمده و در ثروت معماری خود دارای دو شهر از بهترین آثار و بناهای تاریخی روم است که میراث میراث یونان باستان و بیزانس را حفظ کرده است. انواع گونه های طبیعی نیز جذاب است: دریاچه های نمکی اوباری که با تپه های شنی طلایی و نخل های سبز مجلل ساخته شده اند ، صخره های باشکوه بازالت آکاکوسا ، دره کوه خارق العاده Wadi Meggedet.
کوه های اقاقیا
اگرچه اینها از مشهورترین رشته کوههای صحرا فاصله دارند ، اما از آنجایی که لیبی مدتهاست به روی گردشگران بسته نشده است ، آکاکوس مسافران کنجکاو را از سراسر جهان به طور مداوم جذب می کند. انباشته باشکوه بازالت سیاه ؛ شن و ماسه تپه های شنی ، مانند اینکه غبار بیشتر صخره ها را با پودر طلایی غبارروبی می کند. شبح های افسانه ای ماسه سنگ ایجاد شده توسط باد بی قرار ؛ طاق ها ، گویی توسط مجسمه سازان آوانگارد مدرن مجسمه سازی شده و نقاشی های سنگی ساخته شده توسط غارنشینان - این مرواریدهای اصلی این "جعبه" کوه است.
وادی مگدت
این منطقه کاملاً بی نظیر برای طبیعت لیبی است. در اینجا قله های جالب ترین فرم های فانتزی مستقیم از شن و ماسه رشد می کنند. آنها بسیار شبیه به یک کلانشهر مینیاتوری از آسمان خراش های کوهستانی هستند و خوش ذوق ترین علاقه مندان به سفر در کویر را به وجد می آورند. هرکسی که از این دره بازدید کند ، موقتاً بی زبان است ، زیرا به نظر می رسد در این لحظه یک میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد ، گویی در یک سیاره عجیب و غریب دیگر قرار دارد.
سابراثا
Sabrata باستان زیبا ترین شهر رومیان نامیده می شود و به حق نیز چنین است. جاذبه اصلی آن آمفی تئاتر برازنده و به خوبی حفظ شده امپراتوری روم است. شنا در امواج مدیترانه ای مشرف به بناهای باستانی رومی ها تجربه فراموش نشدنی در سفر به سرزمین های لیبی به جا می گذارد.
دریاچه های اوباری
یازده دریاچه نمک در صحرا یکی از عجایب طبیعی صحرای صحرایی صحرا است. این مکان همه کلیشه های مربوط به شن های بی آب و بی پایان را از بین می برد. بیش از دو هزار سال پیش ، این وسعت سرزمینهای حاصلخیزی بود که رودخانه های زیادی به دریاچه بزرگ Megaffetzan می ریختند. در طی سیلاب بهار ، به مساحت 120،000 کیلومتر رسید که تقریباً دو برابر شد. اما تغییر آب و هوا ، که منطقه را به بیابانی تبدیل کرد ، دریاچه را نیز خشک کرد و فقط چند مینی دریاچه باقی ماند. زیباترین آنها ام الماع است. این یک آب کشیده است ، مانند یک روبان آبی روشن با حاشیه ای سرسبز از درختان درختان خرما و درختان خرما ، که توسط صحرای زیبا در نوارهای طلایی تپه های شنی خود بافته شده است.
متأسفانه ، دریاچه های اوباری فاقد منبع آب خارجی است ، زیرا لیبی مدرن رودخانه ای ندارد ، بنابراین این واحه های کویری به تدریج در حال خشک شدن هستند. اگر هنوز این معجزه را ندیده اید ، عجله کنید تا سرانجام طبیعت این فرصت را از شما بگیرد.
