ویزای شینگن ویزای صادر شده توسط یکی از کشورهایی است که توافق نامه شینگن را امضا کرده اند. در حال حاضر ، عبارت "تابع قانون شینگن اتحادیه اروپا" کمی صحیح تر است ، اما در بیشتر موارد مردم هنوز در مورد توافق صحبت می کنند. ظهور ویزای شینگن ارتباط مستقیمی با پیشرفت کار در زمینه اجرای مفاد توافق نامه شینگن دارد.
تاریخچه توافق نامه شینگن
پس از جنگ جهانی دوم ، کشورهای اروپا فهمیدند که ایجاد اتحادیه اقتصادی اروپا که باعث می شود اقتصاد هر یک از کشورهای شرکت کننده بدون موانع مختلف توسعه یابد ، چقدر مهم است. برای این منظور ، جامعه اقتصادی اروپا تأسیس شد که هدف اصلی آن را بازار مشترک فروش کالاها و خدمات نامیدند. ایجاد جامعه به این معنی بود که با گذشت زمان ، همه مراحل برای ایجاد به اصطلاح چهار آزادی حرکت: کالاها ، خدمات ، سرمایه و مردم اجرا می شود.
برای این منظور اقدامات اقتصادی مختلفی انجام شد که مهمترین آنها ایجاد اتحادیه گمرک در سال 1958 بود ، اما رفت و آمد مردم برای مدت طولانی دشوار بود. شهروندان کشورهای اروپایی نیازی به ویزا نداشتند ، اما وجود کنترل گذرنامه مردم را مجبور به ساخت گذرنامه و اتلاف وقت از مرزها می کرد.
این کار تا 14 ژوئن 1985 ، درست در همان روز امضای توافق نامه شینگن ادامه داشت. این رویداد در یک کشتی به نام "پرنسس ماری-آسترید" در محلی که مرزهای فرانسه ، آلمان (FRG آن زمان) و لوکزامبورگ همگرایی داشت ، رخ داد. آن را نمایندگان پنج کشور بلژیک ، فرانسه ، هلند ، لوکزامبورگ و آلمان امضا کردند. این آنها بودند که به اولین طرفین توافق نامه شینگن تبدیل شدند. خود این سند این نام را دریافت کرده است ، زیرا نزدیکترین دهکده به محل ناوبری کشتی شنژن نامیده می شد.
در ابتدا ، توافق نامه شینگن به این معنی بود که کنترل گذرنامه با نظارت بر وسایل نقلیه در حال عبور از مرز جایگزین می شود ، که برای عبور از ایستگاه های بازرسی آنها باید سرعت خود را کم کنند. علی رغم امضای این توافق نامه مدت ها اعمال نشده بود.
کاربرد توافق نامه شینگن
انگیزه حذف نهایی مرزها با تشکیل اتحادیه اروپا که همه شهروندان آن حق حرکت آزاد در داخل کشورهای عضو آن را داشتند ، ایجاد شد. س ofال از حذف مرزهای داخلی در اتحادیه اروپا به وجود آمد. کنوانسیون کاربرد توافق نامه شینگن فقط در سال 1990 امضا شد. پس از آن بود که تصمیم به لغو کامل کنترل های دائمی مرز گرفته شد ، اگرچه کنترل های انتخابی هنوز قابل قبول است. در همان زمان ، تصمیم گرفته شد که ویزاهای شینگن معرفی شود ، زیرا یک فضای ویزا برای ایجاد یک ویزا وجود داشت.
5 سال دیگر طول کشید تا این تصمیم عملی شود. توافق نامه شینگن فقط در تاریخ 26 مارس 1995 به اجرا درآمد ، در این مدت اسپانیا و پرتغال موفق به امضای آن شدند.
جایگزینی توافق نامه شینگن با قوانین اتحادیه اروپا
در اول مه 1999 ، توافق نامه شینگن مورد تجدید نظر قرار گرفت و قانون اتحادیه اروپا در مورد شنگن جایگزین شد. به اصطلاح پیمان آمستردام لازم الاجرا شد و برخی اصلاحات در آن اعمال شد. طبق این توافقنامه ، اجرای توافق نامه شینگن در قوانین اتحادیه اروپا گنجانده شد ، بنابراین اکنون توافق نامه شینگن با آن جایگزین شده است.
همه کشورهای عضو جدید اتحادیه اروپا دیگر توافق نامه شینگن را امضا نمی کنند ، اما آنها متعهد می شوند که از قوانین اتحادیه اروپا که شامل قوانین شینگن است پیروی کنند.
