عمق سنگر ماریانا حدود 11 کیلومتر است. فشار در این عمق بسیار زیاد است ، هزار برابر بیشتر از فشار روی سطح زمین. به همین دلیل ، تنها سه محقق در کل تاریخ موفق به غرق شدن در خندق ماریانا شدند.
سنگر ماریانا عمیق ترین مکان در اقیانوس های جهان است. این کشور بین ژاپن و پاپوآ گینه نو ، نزدیک جزیره گوام واقع شده است. حداکثر عمق آن حدود 11 هزار متر است (این مکان در سنگر ماریانا "پرتگاه چلنجر" نامیده می شود).
سنگر ماریانا ظاهری کشیده دارد و در قسمت عمودی یک دره V شکل است که به قسمت پایین مخروطی می شود. ته فرورفتگی مسطح است ، عرض آن چند کیلومتر است.
شروع تحقیق
اولین کاوش در ترانشه ماریانا در قرن نوزدهم آغاز شد ، زمانی که خدمه کشتی قایقرانی چلنجر موفق شدند عمق آن را با استفاده از یک قطعه در اعماق دریا اندازه بگیرند. طبق نتایج اندازه گیری ها ، عمق فرو رفتگی کمی بیش از هشت کیلومتر بود. صد سال بعد ، یک کشتی تحقیقاتی به همین نام ، اندازه گیری های مکرر عمق فرورفتگی را با استفاده از یک صدا ساز اکو انجام داد. حداکثر عمق تقریباً یازده کیلومتر بود.
غواصی با مشارکت انسان
فقط دانشمندان در یک دستگاه تحقیقاتی خاص می توانند تا انتهای سنگر ماریانا غواصی کنند. فشار در پایین رکود بسیار زیاد است - بیش از یکصد مگاپاسکال. این برای له شدن یک حمام بادی معمولی مانند پوسته تخم مرغ کافی است. در کل تاریخ بشر ، فقط سه محقق موفق به فرو رفتن در خندق ماریانا شدند - ستوان ارتش ایالات متحده دون والش ، دانشمند ژاک پیکارد و کارگردان فیلم جیمز کامرون.
اولین تلاش برای شیرجه رفتن به انتهای سنگر ماریانا توسط ژاک پیکارد و دون والش انجام شد. آنها روی یک حمام با طراحی ویژه به عمق 10 هزار و 918 متر غرق شدند. در کمال تعجب محققان ، در پایین گودال ، آنها ماهی هایی را مشاهده کردند که از نظر ظاهری شبیه دست و پا هستند. اینکه چگونه آنها تحت چنین فشار عظیمی موفق به موجودیت می شوند هنوز یک معما است.
سومین و در حال حاضر آخرین شخصی که موفق شد در قعر ماریانا فرو رود ، جیمز کامرون کارگردان بود. او این کار را به تنهایی انجام داد و به عمیق ترین نقطه افسردگی در Deepsea Challenger رسید. این واقعه مهم در مارس 2012 اتفاق افتاد. کامرون در Challenger Abyss غرق شد ، نمونه های خاک گرفت و از روند غواصی فیلمبرداری کرد. نشنال جئوگرافیک فیلمی را بر اساس تصاویر گرفته شده توسط جیمز کامرون منتشر کرد.
غواصی بدون مشارکت انسان
علاوه بر افراد ، وسایل نقلیه تحقیقاتی "بدون سرنشین" نیز به سنگر ماریانا فرود آمدند. در سال 1995 ، کاوشگر کایکو ژاپن ته گودال ماریانا را مطالعه کرد و در سال 2009 ، دستگاه Nereus به پایین ترانشه ماریانا فرو رفت.
