دره Geysers در ذخیره گاه زیست کره Kronotsky در Kamchatka ، در یکی از تنگه ها واقع شده است. می توانید فقط با هلی کوپتر از آن بازدید کنید ، حدود 200 کیلومتر بر فراز تندرا و رشته کوه ها پرواز کنید.
تاریخچه کشف
ذخیره گاه زیست کره Kronotsky در فهرست میراث طبیعی جهانی یونسکو قرار دارد و این دره یکی از بزرگترین آبفشان های جهان محسوب می شود.
هیچ کس از سن واقعی دره اطلاع ندارد ؛ به گفته زمین شناسان ، این بیش از یک هزار سال است. با کمال تعجب ، دره آبفشان ها به تازگی کشف شده است. نه ساکنان بومی کامچاتکا - ایتیلمن ها ، و نه اعضای اکسپدیشن برینگ ، و نه کارل دیتمار-مسافر نتوانستند ورودی دره شگفت انگیز را پیدا کنند ، اگرچه مسیرهای آنها نسبتاً نزدیک بود.
تنها در آوریل 1941 ، هنگامی که دانشمندان ذخیره گاه کرونوتسکی: آب شناس تاتیانا اوستینوا و راهنمای آنیسیفور کروپنین ، صعود در امتداد رودخانه شومنایا را انجام دادند ، یک کشف شگفت انگیز انجام شد. هنگامی که جریان آب داغ از لکه ذوب شده در همان حوالی خارج شد ، آنها در دهانه یک شاخه کوه متوقف شدند. درخشش ناگهانی پایان یافت و تاتیانا فهمید که این اولین آبفشان کشف شده در کامچاتکا است. متعاقباً ، او را چنین نامید - نخست زاده. در تابستان ، هنگامی که امکان بالا رفتن از کانال فراهم شد ، اعزام ها ادامه یافت و بعداً خود رودخانه Geysernaya نامگذاری شد. در نتیجه ، بیش از 20 آبفشان بزرگ کشف شد ، نام برخی از آنها گذاشته شد.
آزمایشات ذاتاً
پس از انتشار گزارشات از دره ، در اواخر دهه 50 ، رونق گردشگری آغاز شد. بسیاری از شهروندان شوروی به دره آبفشان ها آمدند و در نتیجه مکان بی نظیر را آلوده کردند. به عنوان سوغات ، تکه های ماده معدنی جیزریت را که با رنگ های مختلف غیرمعمول نقاشی شده بود ، پس گرفتند. با گذشت زمان ، رنگ ها کمرنگ شدند زیرا بسیاری از رنگ های روشن توسط باکتری ها و جلبک های حرارتی منحصر به فرد در منطقه ایجاد شد. در سال 1977 ، جهانگردی ممنوع شد و با آغاز دهه 90 ، زیرساختی مناسب برای سفرهای کوتاه مدت با بالگرد ایجاد شد.
در تاریخ 4 اکتبر 1981 ، طوفان السا دره را جارو کرد و پس از آن سنگها و جریان گل بسیاری از چشمه ها را مسدود کرد. اما زمان گذشت و آبفشان ها دوباره زنده شدند. فاجعه دیگری در تابستان 2007 اتفاق افتاد که جریان های نمکی مناظر موجود را نابود کردند. یک دریاچه جدید شکل گرفت که چندین آبفشان را جذب می کند ، از جمله یکی از بزرگترین آبفشان ها - "بولشوی". چند ماه بعد ، با وجود ضخامت آب ، بولشوی زنده می شود و تقریباً بدون تغییر به کار خود ادامه می دهد.
در سال 2013 ، یک رویداد دیگر رخ می دهد - یک موج گل و لای جدید سد قدیمی را خراب می کند. بنابراین ، دره Geysers در حال بهبودی خود است و چشمه های جدیدی در قلمرو آن باز می شوند.
