هنگام عبور از مرز بین اروپا و روسیه ، قطارها همیشه چرخ را تغییر می دهند یا مسافران را به قطار دیگری منتقل می کنند. دلیل این امر سنجهای مختلف مسیر است که ابعاد آن سالها پیش تاسیس شده است.
آهنگ استیونسون
در بسیاری از کشورهای اروپایی ، در چین و ایالات متحده آمریکا ، اندازه مسیر راه آهن 4 فوت و 8.5 اینچ ، یعنی 1435 میلی متر است. این عرض توسط مهندس جورج استفنسون برای ساخت اولین خط ریلی مسافری از لیورپول به منچستر پذیرفته شد. در آن زمان ، این عرض مسیرها از همه باریک ترین بود.
تصادفاً نبود كه استیفنسون در عرض 1435 میلی متر متوقف شد - این مربوط به فاصله بین چرخ ارابه های رومی و بعداً مربیان صحنه بود. همانطور که می دانید ، اولین لوکوموتیو بخار انگلیس دقیقاً با توجه به عرض مارپیچ ساخته شد.
کمی بعد ، طبق پروژه مهندس برینل ، یک راه آهن با عرض 2135 میلی متر ساخته شد. اعتقاد بر این بود که چنین مسافتی شرایطی را برای افزایش سرعت لوکوموتیو ایجاد می کند. در سراسر اروپا ، یک جهش واقعی آغاز شد ، همراه با شیارهایی با عرض های مختلف ، و لوکوموتیوهای بخار شروع به کار نامنظم کردند. در نتیجه ، در سال 1846 ، پارلمان انگلیس با صدور فرمانی همه مالکان راه آهن را موظف کرد که اندازه های اندازه استیفنسون را تغییر دهند.
سنج روسی
در روسیه ، مسیر ریلی دقیقاً 85 سانتی متر از مسیر استفنسن پهن تر است و 1520 میلی متر است. درست است که آنها بلافاصله در این اندازه متوقف نشدند. اولین راه آهن روسیه سن پترزبورگ - تسارسکو سلو ، که در سال 1837 افتتاح شد ، به طور کلی عرض مسیر 1829 میلی متر داشت.
در سال 1843 ، مهندس ملنیکوف راه آهن سن پترزبورگ - مسکو را طراحی کرد و یک مسیر 1524 میلی متری در آن گذاشت. به نظر وی ، این اندازه برای سرعت و پایداری وسیله نقلیه بسیار بهتر از استفنسون بود. علاوه بر این ، مکانی راحت تر برای مکانیزم لوکوموتیو و افزایش حجم دیگ بخار و جرم بار را فراهم می کند. یک مسیر ریلی به این اندازه متعاقباً نه تنها در سراسر روسیه ، بلکه در فنلاند و مغولستان نیز گسترش یافت.
همچنین روایتی وجود دارد که ابعاد مسیر ریلی ، متفاوت از خطوط اروپایی ، با هدف دشوار کردن ورود دشمن به نیروهای نظامی در روسیه در صورت حمله به این کشور مرتبط بوده است.
در سال های اتحاد جماهیر شوروی ، اندازه گیری مسیر 4 میلی متر کاهش یافت و تمام راه آهن به دستگاه اندازه گیری 1520 میلی متر منتقل شد که تا به امروز باقی مانده است ، از جمله در کشورهای CIS سابق. این به دلیل هدف افزایش سرعت حرکت قطارها بدون مدرنیزه کردن آنها و همچنین افزایش ثبات در عملکرد قطارهای باری بود. در فنلاند ، اندازه گیری مسیر به همان اندازه باقی مانده است - 1524 میلی متر ، و در روسیه ، برخی از خطوط مترو و تراموا هنوز چنین اندازه گیری دارند.
