صومعه Savvino-Storozhevsky در نزدیکی Zvenigorod مروارید با ارزش در گردنبند صومعه های مسکو نامیده می شود. این بنا در اواخر قرن چهاردهم با تشکیل شاهزاده محلی یوری ، پسر دیمیتری دونسکوی است. این نام به نام اولین اسقف ساوا و تپه نگهبان که بر روی آن قرار گرفته است. این مخزن فعال است ، به عنوان یک شی با ارزش تاریخی و معماری تحت حفاظت دولت است. از نظر حضور زائران و جهانگردان در رده سوم قرار دارد و به دیویوو و لاجورد ترینیتی-سرجیوس می رسد.
بنیانگذاران صومعه Savvino-Storozhevsk
Savva Storozhevsky و شاهزاده یوری دیمیتریویچ در اصل صومعه ایستادند. دومی پسر سوم دیمیتری دونسکوی بود. پدرش برای او Zvenigorod نوشت ، جایی که شروع به سلطنت کرد. یوری دیمیتریویچ با تقوا متمایز بود. پدرخوانده او سرجیوس از رادونژ بود. ساوا یکی از اولین شاگردان معجزه گر است. پس از آن ، او مربی معنوی خانواده دیمیتری دونسکوی ، از جمله پسرش شد.
درباره ساوا قبل از ورود به زونیگورود اطلاعات زیادی در دست نیست: او از یک قبیله ثروتمند ، به احتمال زیاد بویار بود ، در صومعه ترینیتی نذرهای صومعه ای را انجام داد ، و پس از مرگ سرجیوس رادونژ به مدت شش سال بر آن حکومت کرد.
طبق سوابق وقایع نگاری مربوط به سال 1395 ، ساوا به پرنس یوری برای مبارزات انتخاباتی در ولگا بلغارستان برکت داد. او با به دست آوردن 14 شهر از جمله کازان با پیروزی به خانه بازگشت. به مناسبت جشن ، شاهزاده بودجه ای برای ساخت معبدی در تپه متروک Zvenigorod Hill Storozhe به نشانه تشکر اختصاص داد. Savva ساخت را برکت داد.
تاریخچه تأسیس صومعه Savvino-Storozhevsky
در سال 1398 ، شاهزاده ساووا را به زونیگورود احضار كرد و دستور تأسیس صومعه ای را صادر كرد. مکان برای آن همه در همان تپه ، بالاتر از محل تلاقی دو رودخانه - مسکو و Razvodnya انتخاب شده است. و این تصادفی نیست. Zvenigorod ، مانند بسیاری از شهرهای نزدیک مسکو ، برای محافظت از پادشاهی مسکو تأسیس شد. و Watchman Hill بلندترین نقطه ای بود که چشم انداز خوبی از محیط اطراف از آن باز می شد. صومعه ها در آن روزها اغلب قلعه بودند و به ساكنان آنها "لشكر مسیح" گفته می شد.
مجموعه معماری صومعه در طی قرن های 15 تا 19 شکل گرفت. قدمت بسیاری از بناهای برجای مانده به قرن هفدهم برمی گردد. اولین سازه های صومعه از چوب ساخته شده است. ابتدا کلیسای مولود مریم مقدس ساخته شد. سپس سلولهایی در اطراف او ظاهر شدند. صومعه توسط تینومی ساخته شده از چوب بلوط احاطه شده بود. یک کیلومتری صومعه ساوا خود را در یکی از دره ها غاری حفر کرد. مثل یک اسکیت بود. در غار ، او اغلب برای خواندن نماز و توبه بازنشسته می شد.
صومعه در نخستین سالهای حیات خود در فقر به سر نمی برد ، بودجه آن را سخاوتمندانه شاهزاده یوری به آن اهدا کرد. در سال 1405 ، یک کلیسای سنگی در محل کلیسای چوبی میلاد مریم مقدس ظاهر شد. بعد از حمله مکرر تاتارها به طور معجزه آسایی زنده ماند و اکنون یکی از قدیمی ترین کلیساهای سنگ سفید در روسیه محسوب می شود. دیوارهای آن را خود آندری روبلف نقاشی کرده است ، که در آن زمان هنوز مشهور نبود. این معبد غالب تاریخی صومعه است.
شاهزاده یوری از صومعه و راهبان آن بسیار مراقبت می کرد. او چندین دهکده و دهکده با زمین به او اختصاص داد ، زنبورستانهایی اختصاص داد ، همه دهقانان ساکن در سرزمین صومعه را از خراج و وظایف آزاد کرد و به ساوا اجازه داد قضاوت خود را درباره آنها انجام دهد.
در سال 1407 ساووا درگذشت. جسد وی را در کلیسای مولود مریم مقدس ، زیر پنجره غربی به خاک سپردند. وی پیش از مرگ یکی از شاگردان خود را به جانشینی منصوب کرد. پس از مرگ ساووا ، صومعه خراب شد. در همان زمان ، وی همچنان نه تنها برای شاهزادگان ، بلکه برای پادشاهان نیز مکان ویژه ای بود. ایوان مخوف ، بوریس گودونوف ، کاترین دوم از آن بازدید کردند.
در قرن هفدهم ، صومعه زندگی دوم پیدا کرد. طبق نقشه جدید تزار الکسی آرام ، که ساوا در شکار ظاهر شد و از مرگ نجات یافت ، بازسازی شد. قلمرو آن دو برابر شده است ، کلیسای ترینیتی ، اتاق های تزاریتسین ، ساختمان های برادرانه ، برج ها و زنگوله ظاهر شد.دومی به ترکیب غالب کل مجموعه معماری تبدیل شد. او تا امروز است.
در آن زمان ، صومعه "زیارت خود حاکم" محسوب می شد و تحت صلاحیت پادشاه بود. الکسی تیشیشی اغلب به دیواره های آن زیارت می کرد و اغلب با پای پیاده از مسکو تا زنیگورود می رفت. و این 60 کیلومتر راه است. صومعه ورودی اصلی نداشت. فقط یک درب ورودی وجود داشت که نشانگر نگرش خاص پادشاه به این مکان بود. صومعه اولین در روسیه بود که مقام لاورا را دریافت کرد.
در سال 1652 ، بقایای ساوا برای اولین بار در فضایی با شکوه کشف شد. خود تزار ، همسرش ماریا میلوسلاوسکایا و پدرسالار آینده نیکون در آن حضور داشتند. سپس مشخص شد که بقایای ساوا در طول 245 سال حضور در زمین مرطوب از بین نرفته است. این یک معجزه در نظر گرفته شد. این یادگارها در یک معبد بلوطی قرار داده شد که در سمت راست شمایل قرار داده شده بود.
در پایان قرن هجدهم ، کاترین دوم ، که از محیط Zvenigorod خوشش می آمد ، تصمیم به بازسازی صومعه گرفت. برای این کار ، او حتی یک معمار از فرانسه استخدام کرد. پروژه وی شامل تخریب دیوارهای صومعه ، کلیسای ترینیتی و سایر بناها بود. با این حال ، پس از آن ملکه هنوز این کار را رها کرد.
در سال 1812 صومعه از حمله فرانسوی ها جان سالم به در برد. طبق افسانه ، آنها تصمیم گرفتند شب را در صومعه بگذرانند. ساوا نزد یکی از رهبران نظامی آمد و خواست که صومعه را غارت نکند ، اما در عوض قول داد که زنده به خانه برمی گردد. فرانسوی ترسید و به سربازان دستور داد صومعه را ترک کنند و نگهبانانی را برای جلوگیری از دزدی وی ایجاد کنند.
صومعه Savvino-Storozhevsky در زمان شوروی
پس از به قدرت رسیدن بلشویک ها ، صومعه بسته شد و دارایی آن ملی شد. از جمله زیارتگاه اصلی - یادگارهای ساوا. آنها را با خون بردند. ساکنان محلی و راهبان برای محافظت از آنها برخاستند. قیامی آغاز شد که با قتل دو کمیسر به پایان رسید. متعاقباً ، چند راهب برای کار اجباری به اورال تبعید شدند. بلشویک ها آثار ساووا را باز کردند ، آنها را خشمگین کردند و سپس آنها را به موزه تحویل دادند. صومعه Savvino-Storozhevsky در تمام 5 ، 5 قرن از عمر خود چنین کفرگویی را ندیده است.
در سال های اتحاد جماهیر شوروی ، اردوگاه کودکان در دیوارهای آن سازمان یافته بود. متعاقباً آسایشگاهی در آنجا افتتاح شد.
صومعه Savvino-Storozhevsky امروز
در سال 1995 صومعه احیا شد. به کلیسا تحویل داده شد. سه سال بعد ، وقتی صومعه 600 سال از تأسیس آن را جشن گرفت ، یادگارهای ساوا به دیوارهای آن بازگردانده شد. این مراسم رسمی توسط شخص پدرسالار الکسی دوم انجام شد.
از آن زمان ، کار مرمت در قلمرو صومعه انجام شده است که تا به امروز ادامه دارد. ظاهر اصلی بسیاری از بناهای قدیمی بازسازی شده است.
در سال 2007 ، یک یادبود از Monk Savva در قلمرو صومعه ظاهر شد. در همان سال ، نمایشگاه معروف هنرهای محلی و صنایع دستی Savvinskaya دوباره شروع به کار کرد. قبل از انقلاب خیلی شلوغ بود. این نمایشگاه سالانه است و در اواخر ماه اوت در دیوارهای صومعه برگزار می شود.
سنت موکب از صومعه تا غار ، جایی که ساوا برای نماز بازنشسته شد ، نیز بازسازی شده است. یک کلیسا در بالای آن و یک اسکیت در نزدیکی آن قرار دارد.
در صومعه مغازه هایی وجود دارد که می توانید وسایل و شمع های مختلف کلیسا را خریداری کنید. همچنین در قلمرو آنها كواس می فروشند كه توسط راهبان تهیه می شود. این مکان قبلاً افسانه ای و به نوعی نشانه صومعه صومعه Savvino-Storozhevsk تبدیل شده است. کواس با کشمش تزریق می شود که به لطف آن بسیار "نیرومند" است.
چگونه می توان به آنجا رسید
صومعه Savvino-Storozhevskaya در Zvenigorod در نزدیکی مسکو ، در منطقه اودینتسوو واقع شده است. این نه در خود شهر ، بلکه در زیر آن واقع شده است: شما باید وارد Zvenigorod شوید ، از طریق آن در امتداد خیابان Moskovskaya رانندگی کنید ، در انتهای آن سمت راست بپیچید. پس از آن ، انجام چند کیلومتر در امتداد رودخانه مسکو تا علامت مربوطه باقی مانده است.
اسکیت در حدود یک کیلومتری صومعه واقع شده است. یک حمام وجود دارد که از 7 صبح روزانه باز است. در تابستان و بهار ساعت 10 شب و در زمستان و پاییز 2 ساعت زودتر بسته می شود.
درهای صومعه Savvino-Storozhevsky از ساعت 6 صبح تا پایان مراسم عصر باز است. ساعات کار ممکن است در تعطیلات عالی کلیسا متفاوت باشد.
