پاریس یک شهر جادویی است. بسیاری از مردم آرزوی بازدید از این مکان رمانتیک و فوق العاده را دارند. مهمترین جاذبه پایتخت فرانسه برج ایفل است. او نماد پاریس شد. با این حال ، پاریسی ها همیشه با مناظر دیدنی با هیبت و لذت رفتار نمی کردند.
این برج در اصل برج ایفل نبود. نویسنده این سازه را "برج سه صد متری" خواند. برنامه ریزی شده بود که این سازه موقتی باشد. این بنای برجسته بعنوان الحاقی به نمایشگاه جهانی ساخته شد.
تاریخچه ظاهر
مقامات پاریس یک مسابقه را اعلام کردند. طراحی سازه ای که بتوان آن را افتخار کشور دانست ، ضروری بود. این طرح باید درآمد زا باشد. شرط مهم دیگر این مسابقه این بود که باید سازه ای طراحی شود که در صورت از بین رفتن نیاز به آسانی از بین برود.
این مسابقه توسط گوستاو ایفل برنده شد. پروژه برج آهنی "سه صد متری" تصویب شد. ساخت این سازه بیش از 7 میلیون فرانک طول کشید. با این حال ، دولت فقط یک و نیم میلیون تخصیص داد. بقیه پول را خود مهندس پرداخت کرد ، مشروط بر اینکه برج به مدت 25 سال به او اجاره داده شود.
کارگران در سال 1887 ساخت و ساز را آغاز کردند. ایجاد نماد 2 سال و 2 ماه و 5 روز طول کشید. در سایت ساختمانی 300 نفر مشغول به کار بودند. ساکنان پاریس بلافاصله ساختمان جدید را "بانوی آهنین" نامگذاری کردند.
این برج به لطف نقاشی های خوبی که در آن کاملاً از همه ابعاد و کوچکترین جزئیات استفاده شده ، در کمترین زمان ممکن برپا شده است. این پروژه در مرحله حاضر ایده آل تلقی می شود. این طرح علی رغم اندازه ، برازنده و بدون وزن به نظر می رسد. ارتفاع آن برابر با یک ساختمان 80 طبقه است و وزن این سازه 10 هزار تن است.
در طول ساخت و ساز ، ایفل به اندازه کافی ترفندهای اصلی متوسل شد. به همین دلیل ، تقریباً همه روزنامه نگاران او را دیوانه خواندند. به عنوان مثال ، او با یک جرثقیل کوچک روبرو شد که روی ریل ها به سمت بالا حرکت می کرد. این امر امکان ساده سازی روند بلند کردن سازه های سنگین را فراهم کرد. و میزان مرگ و میر در محل ساخت تقریباً به صفر رسید.
اولین صعود در 31 مارس 1889 انجام شد. متعاقباً برج به نام مهندس نامگذاری شد.
رابطه باحال
در مرحله کنونی ، برج ایفل نمادی از پاریس است. با این حال ، فرانسوی ها همیشه طراحی را به خوبی انجام نمی دادند. بسیاری از ساکنان هم مهندس و هم خود سایت را مورد انتقاد قرار دادند. نخبگان فرانسه حتی نامه هایی به دولت نوشتند و خواستار خلاص شدن از شر این "اسکلت ناشیانه" شدند.
ساکنان پاریس حتی از سایه برج خشمگین شدند. همچنین این آزار دهنده بود که ساختمان تقریباً در همه جا قابل مشاهده است. به عنوان مثال ، گای دو مپسانت در رستورانی ناهار می خورد ، از پنجره های آن دیدن سازه غیرممکن بود.
نظر گردشگران در مورد برج ایفل بود. آنها فوراً او را دوست داشتند. فقط در شش ماه اول بیش از 2 میلیون نفر از این سازه بازدید کردند. برج بلافاصله تمام هزینه های ساخت را جبران کرد.
اگر این موفقیت چشمگیر نبود ، برج ایفل می توانست در سال 1909 برچیده شود. اما او ماند ، در حالی که در طی 25 سال پول زیادی برای خالق خود آورده بود.
با گذشت زمان ، مخالفان برج "متحد" آن شدند. پس از کنسرتی که چارلز گونود بر روی برج اجرا کرد ، محبوبیت این طرح به طور قابل توجهی افزایش یافت. ایده چنین "کمپین تبلیغاتی" متعلق به ایفل بود که بعدا دفتر شخصی خود را در طبقه آخر تجهیز کرد. وی با این عمل سرانجام همه بدخواهان را "کشت".
برج پس از پایان قرارداد اجاره با مهندس به طور فعال مورد استفاده قرار گرفت. برای ارتباط استفاده می شد. یک ایستگاه رادیویی در آن قرار داشت. از سال 1935 ، مقامات شروع به استفاده از برج برای پخش برنامه های تلویزیونی کردند.
تاریخچه اخیر
در مرحله کنونی ، برج ایفل نه تنها جاذبه اصلی شهر بلکه نماد آن است. بسیاری از گردشگران با تحسین از ساختمان صحبت می کنند.این برج حتی پس از بیش از صد سال یکی از بلندترین سازه های پاریس است. اما در همان زمان ، ساختار همان فشار شخصی را که روی صندلی نشسته است ، روی سطح زمین وارد می کند.
