هر سفر همراه با تغییر در منطقه آب و هوایی می تواند باعث سلامتی ضعیف شود. این حالت را عادت دادن می نامند. افرادی که از سلامت خوبی برخوردار نیستند ، کودکان و کسانی که از بیماری های مزمن رنج می برند در معرض خطر بالایی هستند. بنابراین ، استراحت در منطقه ای با آب و هوای غیر معمول می تواند به راحتی منبع خطر برای بدن انسان شود.
علائم اصلی سازگاری: ضعف عمومی ، بی حالی ، سردرد ، اختلالات خواب ، اختلالات عصبی ، تشدید بیماری های مزمن (به عنوان مثال ، روماتیسم یا فشار خون بالا). به عنوان یک قاعده ، عامل اصلی موثر در سازگاری بدن با آب و هوای جدید رطوبت هوا است. هرچه پایین تر باشد ، سازگاری برای شخص آسان تر است. هوای خشک باعث تعریق فعال می شود ، در نتیجه سطح تنظیم مجدد لازم را حفظ می کند.
کشورهایی که دارای آب و هوای گرم و رطوبت زیاد هوا هستند موضوع دیگری است. در چنین شرایطی ، عرق نمی تواند بدون مانع تبخیر شود ، که منجر به نقض شدید تنظیم دما می شود. عواقب چنین عدم تعادل گرم شدن بیش از حد بدن ، افزایش تنفس ، اختلال در گردش خون داخلی و سایر موارد ناخوشایند است. فرد بی حال ، تحریک پذیر می شود ، احساس تشنگی مداوم می کند.
با اقدامات پیشگیرانه زیر می توان از سازگاری جلوگیری کرد. اتاقی که در آن هستید باید خنک و شاداب باشد (این امر به راحتی با کولر و مرطوب کننده قابل دستیابی است). علاوه بر این ، رژیم صحیح نمک آب باید رعایت شود. باید بعد از خوردن غذا ، احساس تشنگی را کاملاً برطرف کنید ، بقیه اوقات فقط برای شستشوی دهان توصیه می شود. بهتر است صبح زود یا عصر غذا بخورید و از ساعات گرم روز خودداری کنید.
یک لباس راحت به تسهیل سازگاری کمک می کند. در تعطیلات در مناطق گرم ، باید لباس های سبک و گشاد از مواد طبیعی بپوشید. یک روسری را فراموش نکنید که شما را از گرم شدن بیش از حد محافظت می کند. در جاده ، حتما داروهای ضد تب (و بر اساس پاراستامول یا ایبوپروفن) مصرف کنید. آنها به شما کمک می کنند تا در اولین روزهای استراحت با افزایش احتمالی دمای بدن کنار بیایید.